Πολύς λόγος γίνεται τελευταία με τους δασκάλους ή για να είμαι πιο ”σύγχρονος” Life Couchers (παρουσιαστές μεθόδων αυτοβελτίωσης) που με το λόγο τους γραπτό ή προφορικό ξεχώρισαν και έγιναν δημοφιλείς και αγαπητοί στο κοινό που τους παρακολουθεί.
Οι μαθητές τους εύκολα τους αναγνωρίζουν , ιδιαίτερα αν έχουν βοηθηθεί από αυτούς και τους προσφωνούν με το πολύ τιμητικό και κολακευτικό ”Δάσκαλε” .
Έχει συμβεί και σε μένα και αναρωτιέμαι πως τα κατάφερα να βοηθήσω κάποιον να βάλει σε τάξη τη ζωή του, Όσο περνάνε τα χρόνια και γνωρίζω περισσότερο τους ανθρώπους και πόσο διαφορετικοί είναι μεταξύ τους , καταλαβαίνω τις επιθυμίες , τα όνειρα , τους στόχους τους και τις ίδιες τις ανάγκες που έχουν .
Από την άλλη όμως , όλοι θέλουμε υγεία , ευτυχία, αφθονία , αγαπημένες σχέσεις και μια καλή εικόνα για τον εαυτό μας.
Εδώ αρχίζει και το πρόβλημα. Ξεκινάμε με τέλεια υγεία προικισμένοι με ένα καταπληκτικό ανοσοποιητικό σύστημα και πολύ σύντομα με τις ΄΄κακές΄΄ μας συνήθειες (φαγητό ,ποτό, τσιγάρο κλπ την υπονομεύουμε.
Ξεκινάμε με αγνές προθέσεις για την ευτυχία τη δική μας και των άλλων και πολύ γρήγορα , γινόμαστε ζηλόφθονοι, κτητικοί, απαιτητικοί και καταλήξαμε μόνοι…
Αναγνωρίζουμε ότι για την Φαντασία , δεν υπάρχει ”άλυτο” πρόβλημα και πως αν συνδυάσουμε τις ιδέες μας , με οργανωμένη εργασία , ο παράδεισος επί της Γης μας περιμένει.
Δυστυχώς ερμηνεύουμε την αρχαιοελληνική λέξη α φ θ ο ν ί α με λαθεμένο τρόπο. Οι αρχαίοι εννοούσαν με την αφθονία (α+φθόνος) την έλλειψη φθόνου , δηλαδή της ζήλειας για κάτι που δεν έχεις και έχει ο άλλος, αλλά και που δεν είναι απαραίτητο ταυτόχρονα για σένα.
Για τις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους , αλλά και με τον εαυτό μας , αυτό που δυστυχώς συμβαίνει είναι ότι μας έμαθαν να αγαπάμε με όρους.
— Να είσαι καλός μαθητής , καλό παιδί, μη κάνεις φασαρία και το πολύ χειρότερο .: Τώρα που έφαγες όλο το φαγητό θα σε αγαπάω κ.λ.π.
Αγάπη με όρους , δεν είναι αγάπη . Στην πραγματικότητα δεν μας αγάπησαν ποτέ .Προφανώς και αυτοί δεν αγαπήθηκαν.
Στο τέλος μας έδωσαν μια εικόνα ενός εαυτού που θέλει επιδιόρθωση. Λες και είμαστε κάποιο μηχάνημα χαλασμένο που για να λειτουργήσει χρειάζεται φτιάξιμο.
Εμείς κοιτάξαμε να μοιάσουμε σε κάτι που δεν είμαστε και γι αυτό δεν μας αρέσει αυτό που δείχνουμε ,γιατί δεν το αγαπάμε και οι ίδιοι. Και θέλουμε να το αλλάξουμε.
Όλοι όσοι μας λένε πως πρέπει να γίνουμε , δεν μας γνωρίζουν , δεν είδαν ποιοι πραγματικά είμαστε και τι μπορούμε να κάνουμε. Ήθελαν αντίγραφα τους να καμαρώνουν και ας είναι κακέκτυπα , γιατί αυτά ήξεραν . Ποιοι είναι πραγματικά και αυτοί δεν ήξεραν.
Κ Α Ι Τ Ω Ρ Α Τ Ι Γ Ι Ν Ε Τ Α Ι ;
Το μόνο που ξέρω είναι να σας μιλήσω για μένα . Αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να βρείτε Ε Σ Α Σ .
Αν κάθε φορά που αρνούμαι να δεχτώ αυτό που μου προβάλλετε , αν αυτό δεν το αναγνωρίζω δικό μου χαρακτηριστικό , το πιθανότερο είναι δικό σας ή και δικό σας.
Μπορώ να γίνω ο καθρέφτης σας , όταν σας ”γυρίζω πίσω” την εικόνα που μου προβάλετε και δεν με αφορά. Αυτός γίνεται ο ”δάσκαλος” σας για να μάθετε τον εαυτό σας.
Ότι χαρακτηριστικό σας αρέσει στη συμπεριφορά κάποιου , πιθανόν αφορά και σας και επειδή το έχετε αποδεχτεί για τον εαυτό σας , σας αρέσει και το άτομο σας είναι συμπαθές. Προσέξτε όμως γιατί ισχύει και το αντίθετο . Αν κάποιο χαρακτηριστικό στη συμπεριφορά κάποιου , δεν σας αρέσει , πιθανόν αφορά και αυτό εσάς . Επειδή δε δεν το έχετε αποδεχτεί για τον εαυτό σας , όταν το αναγνωρίζετε στη συμπεριφορά του άλλου , το κατακρίνετε,
Τα παιδιά δύσκολα κρύβονται , γι αυτό θυμηθείτε μερικές αγαπημένες ατάκες όταν μας κατηγορούσαν για κάτι.
— Είσαι και φαίνεσαι και από τη μύτη κρέμεσαι..
— Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα..
— Αν δεν ταιριάζαμε , δεν θα συμπεθεριάζαμε…
— Βρήκε ο γύφτος τη γενιά του και αναγάλιασε η καρδιά του..
— Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι..
Σας θυμίζω ότι , συμπεριφορές μας είναι αυτά που κάνουμε και αρχές μας αυτά που πιστεύουμε, Μια υγιής, ισορροπημένη συμπεριφορά είναι όταν οι συμπεριφορές είναι ίδιες με τις αρχές μας ,διαφορετικά είναι ψυχολογικές ”άμυνες”.
Το πνεύμα του άρθρου μου επιτρέπει να επαναλάβω τον ορισμό της αγάπης , ΄΄οπως τον διδάχτηκα από τον αείμνηστο Κώστα Φωτεινό ιδρυτή του CAFE ECOLE.
” Σε αγαπώ τόσο , όσο να σου επιτρέπω να λειτουργείς στο δικό μου χώρο με τον δικό σου τρόπο και να σε διευκολύνω γι αυτό.”
” Με αγαπας τόσο , όσο να μου επιτρέπεις να λειτουργώ στο δικό σου χώρο με τον δικό μου τρόπο και να με διευκολύνεις γι αυτό”
ΚΑΙ ”Με αγαπώ τόσο , όσο να μου επιτρέπω να λειτουργώ στο δικό μου χώρο με τον δικό μου τρόπο και να με διευκολύνω γι αυτό ”
Εγώ σας Α Γ Α Π Ω
Παναγής Μεταξάτος
142
προηγούμενη δημοσίευση